#LUXPrize by # Cinélumière: 'n Fees van die Europese jeug op die skerm

Die sifting is ingestel deur Julie Ward MEP (Arbeid, Noordwes), bekend vir haar betrokkenheid by die bevordering van die Europese kultuur. Sy beklemtoon die rol van die rolprent as 'n unieke vorm van uitdrukking wat die Europese kultuur verhef bo geografiese en ekonomiese grense. Haar teenwoordigheid en konstante betrokkenheid is 'n bewys van die bereidwilligheid van baie Britse mense om 'n gemeenskaplike en gedeelde Europese kultuur te omhels.

Die werkswinkel-deelnemers het vlot artikels oor die bewegende beeld tydens die kort besprekings na elke sifting verwoord. Om 'n film se storielyn te verstaan ​​en die verhoudings tussen die karakters was vir hulle 'n natuurlike denkproses. Hulle het ook 'n ware vermoë getoon om die rolprentmaker se voornemens sowel op 'n formele as 'n emosionele vlak te verstaan ​​en dekonstrueer.

Dit is dan die vraag of die rolprentbedryf self "vreemde taalfilms" kategoriseer as wat normaalweg nie geskik is vir jong gehore nie. Die onderskeid tussen Engelse en buitelandse taalinhoud kan 'n kwessie van produksie wees: meeste groot begrotingsfilms en -reekse word in Engels geproduseer, en dit is wat jong mense geneig is om te kyk. Ons weet dat die rypste tyd vir mense om belangstelling in vreemde taalfilms te bekom, hul tienerjare is, en met die bewyse dat hulle nie blootgestel is nie, is dit duidelik dat hele geslagte mense gemis het.

'N treffende voorbeeld hiervan is Sami Bloed. Op die sluitingstyd van die geleentheid is hierdie komediese rolprent saamgestel deur Swede, Noorweë en Denemarke. Die LUX-prys in 2017 en met sy kritieke sukses het sonder twyfel die kanon van die Europese rolprent aangegaan. Die feit dat hierdie rolprent egter nog 'n verspreider in die VK moet vind, kan egter 'n sekere onwilligheid vir buitelandse taal-teater voorstel, naamlik namens die bedryf of die gehore.

Slegs 'n paar nasionale regerings het rolprentonderwys deel van die formele onderwys gemaak. Die plaaslike, streeks-, nasionale en Europese kulturele instellings is dus selfs meer noodsaaklik. Nou is dit die regte tyd om kreatiewe maniere te vind om tieners met vreemde taalfilms te betrek. Die sukses van Is die kids alright ?, alhoewel op 'n plaaslike skaal, dui op werklike belangstelling van mense van alle ouderdomme vir die poging om die rykdom van die Europese rolprent na die Britse skerms te bring.